Banknoty Centralnej Kasy Gdańskiej- waluta gulden- oficjalne banknoty Wolnego Miasta Gdańsk stanowiące prawny środek płatniczy w czasach jego istnienia tj. w okresie dwudziestolecia międzywojennego były emitowane przez dwie instytucje: Centralną Kasę Gdańską oraz Bank gdański. Szczególna wartość mają te zachowane do dzisiaj emitowane przez Gdańską Kasę centralną z tego względu ze instytucja ta emitowała je tyko przejściowo przez jeden rok do momentu utworzenia w 1924 roku Banku Gdańskiego.

Centralna Kasa Gdańska emitował guldeny oraz fenigi stanowiące setna część guldena. Z emisji tej instytucji wyszły takie banknoty jak: 100 guldenów-11 listopada 1923 rok, 50 fenigów -22 października 1923 rok, 50 fenigów -1 listopada 1923 rok, 50 guldenów -listopada 1923 rok, 25 fenigów 22 października 1923rok, 25 fenigów- 1 listopada 1923 roku, 25 guldenów – 22 października 1923 roku, 10 fenigów- 22 października 1923 roku, 10 guldenów -22 października 1923 roku, 5 fenigów – 22 października 1923 roku, 5 fenigów – 1 listopada 1923 roku, 5 guldenów 22 października 1923 roku, 5 fenigów 1 listopada 1923 roku, 5 guldenów 1 listopada 1923 roku, 2 fenigi 22 października 1923 roku, 2 guldeny 22 października 1923 roku, 2 guldeny 1 listopada 1923 roku , 1 fenig 22 listopada 1923 roku, 1 fenig 22 października 1923 roku oraz 1 gulden 22 października 1923 roku. Wszystkie t banknoty zostały zastąpione nowym nominałem wraz z utworzeniem rok później Banku Gdańskiego.

Najniższy nominał na banknocie z emisji Banku Gdańskiego to 10 guldenów a najwyższy to 1000 guldenów. W o wiele lepszym stanie niż banknoty zachowała się moneta z tamtych czasów. Monety wybijano w berlińskiej mennicy, miały one podobnie jak banknoty napisy w języku niemieckim i podobnie jak banknoty obowiązywały jak środek płatniczy do 30 września 1939 roku, po czym jeszcze przez okres sześciu miesięcy można je było wymieniać w kasach niemieckich na terenie Gdańska na wprowadzone z powrotem niemieckie marki. Taką decyzję podjęły władze niemieckie.