Patrząc na przykład na banknot pięćdziesięciozłotowy widzimy kawałek papieru z nadrukiem. Ale gdyby się zastanowić głębiej nad historią banknotów, ich pochodzeniem, kto pierwszy zaczął ich produkcję to nie jest to łatwe pytanie. Jeżeli się cofniemy do czasów przed naszą erą, to dowiemy się, iż pierwszy pieniądz jaki został stworzony to była to moneta, czyli pieniądz kruszcowy. Banknoty jako takie nie istniały jeszcze bardzo długo. Prototypem dzisiejszego banknotu były różnego rodzaju kwity depozytowe, które emitowały odpowiednie instytucje.

Oczywiście nie były to tak bardzo zaawansowane kwity jak obecnie. Jak można było otrzymać taki kwit? Otóż jeżeli posiadaliśmy dużo monet i chcieliśmy je złożyć w bezpiecznym miejscu, to należało udać się do specjalnie stworzonej ku temu placówki i złożyć monety, a w zamian otrzymywało się kwit z sumą jaką wpłaciliśmy. Przypomina to zasadę działania dzisiejszych lokat. Ponadto jeżeli chcieliśmy komuś za coś zapłacić to można było mu dać zamiast „gotówki” właśnie taki kwit.
Banknot w takim znaczeniu jakim obecnie go używamy pojawił się pierwszy raz w Chinach dopiero w dziewiątym wieku, następnie w trzynastym wieku zaczęli go wytwarzać również Mongołowie. Banknot w czternastym wieku w Chinach był jedynym środkiem pieniężnym jaki stosowano. Do Europy papierowy pieniądz dotarł za pośrednictwem wypraw Marco Polo. Ale dopiero w siedemnastym wieku zaczęto ich używać.

Banknoty zrobiły oszałamiającą karierę w tamtych czasach. Ludzie zaczęli z nich często korzystać, gdyż były wygodne w użyciu, trwałe oraz lekkie. W porównaniu do monet łatwiej się je przechowywało. Banknoty przyczyniły się do powstania pierwszych instytucji, które zajęły się ich emisją. Produkowanie banknotów na dużą skalę doprowadziło do utworzenia pojedynczych centralnych placówek w każdym kraju, tak, aby jedynie tylko banknoty przez nie emitowane mogły być wypuszczone w obieg. Obecnie używa się zarówno monet jak i banknotów, monety mają małe nominały, natomiast banknoty najwyższe.